باز مگر شاه ما بخانه زین است

آتش طور است با شعاع جبین است

شاهد هر جائی است و پرده نشین است

کشور جانها ترا بزیر نگین است

گر تو اشارت کنی که چاکرم این است

رخ بنما کین نگاه بازپسین است

جان من آئین دوستی نه چنین است

باشد اگر حاصلی ز عمر همین است

کفر بدین همچو شب بروز قرین است

نار تو خواهم که رشک خلد برین است

مرغ دلم شاهباز سدره نشین است