بهار عالم جان خط نودمیدهٔ اوست

که از نهفته نگه های برگزیدهٔ اوست

هزار شیوهٔ نیکو که آفریده اوست

که هر که راست دلی حبیب جان دریدهٔ اوست

که چشم باده کش سرمهٔ ناکشیدهٔ اوست

نهفته در حرکت های آرمیدهٔ اوست

که زیب گلشن خوبی گل نچیدهٔ اوست

ز محتشم که غلام درم خریدهٔ اوست