که بردم جان ز هجر و می برم نام محبت هم

که فردا بی وصیت مرده باشم بی شهادت هم

کشم بار جفا تا زنده باشم بار منت هم

که بیدارم نسازد نفخه صور قیامت هم

که دست قدرتش کوتاه سازم پای جرات هم

که جیب حسن ازین دارد خطر دامان عصمت هم

هوای آشنائی با تو دارد میل الفت هم

زبان گر دست پیدا دار و آهنگ نصیحت هم

مرا پیش از تو بود این محرمی بیش از تو حرمت هم

قبول اندر تقرب دخل دارد قابلیت هم