تو به زور حسن ایمن مشو از سپاه آهم

شه چار رکن عشقم که به چار سوی غیرت

نه هوای سربلندی نه خیال ارجمندی

ز هجوم وحشیانم شده متفق سپاهی

ز جنون فزود هردم چو بلای ناگهانی

زده سر ز باغ رویت چه گیاه خوش نسیمی

ز تو محتشم چه پنهان که دگر به قصد ایمان