تارک آرای خلق ایام است

توتیا بخش چشم اجرام است

رایض دولت تو را رام است

تخت افلاک تحت اقدام است

که ز دور ایستاده بهرام است

زهره ات در طلایه بام است

پایهٔ برتر ز حد افهام است

امتناع از قیاس اوهام است

پشت ایمان ورکن اسلام است

کافر اندر شکست اصنام است

عاجز است این زبان که در کام است

وصف ذاتت که حیرت انجام است

ملکی و تو را پری نام است

لرزه در کلک معجز ارقام است

کار صورت نگار ارجام است

که ز صبح ایستاده تا شام است

کاسمانش یکی ز خدام است

تا به شب لرزه اش براندام است

ز التفات تو در تن آرام است

در سجود تو آن الف لام است

از طواف درت در احرام است

تن که دور از درت به ناکام است

که گذرگاه پیک و الهام است

پس چه حاجت به عرض و اعلام است

که ز من تا نصیر یک گام است

مدحشان جمله دانه و دام است

خواهشی با هزار ابرام است

که دوای جمیع آلام است

در پی آن جهان جهان کام است

از تو نسبت به حال من عام است

بهتر از صد هزار انعام است