در زیر باران ابریشمین نگاهت

بار دگر

ای گل سایه رست چمنزار تنهایی من

چون جلگه ای سبز و شاداب گشتم

درتیرگی های بیگانه با روشنایی

همراز مهتاب گشتم

امشب به شکرانه بارش پر نثار نگاهت

ای ابر بارانی مهربانی

من با شب و جوی و ساحل غزل می سرایم

زین خشک سالان و بی برگی دیرگاهان

تا جوشش و رویش لحظه های ازل می گرایم

در پرده عصمت باغ های خیالم

چون نور و چون عطر جاری ست

شعر زلال نگاهت

دوشیزه تر از حقیقت

آه ای نسیم سخن های تو

نبض هر لحظه ی زندگانی

در نور گلهای مهتاب گون اقاقی

در سکوت این خیابان

با من دمی گفت وگو کن

از پاکی چشمه های بلورین کهسار

وز شوق پوینده ی آوان بیابان

از دولت بخت شیرین

دراین شب شاد قدسی

پیمان خورشید چشم تو جاوید بادا