در خلوت بامدادی باران

بیداری روشن خروس صبح

خواب خوش قریه را سلامی داد

در جنگل بی کرانه مرغی خواند

با نغمه ی خرد روشنی

پرشور

تنهایی ارغوان چه شیرین است

بر یال گریوه های دشت دور