301
نقش خدا
دردمندان را دوایی نیست در میخانه ها
ساده دل آنکس که پیمان بست با پیمانه ها
مست توحیدم نه مست باده اندیشه سوز
سر خوشی ها را نجویم از در میخانه ها
عکس روی باغبان پیداست در هر برگ گل
سیر کن نقش خدا را در پروانه ها
داستان اهل دنیا را به دنیا دار گوی
گوش من آزرده شد از جور این افسانه ها
گر که جویی روشنی، در خاطر بشکسته جوی
رونق مهتاب باشد در دل ویرانه ها
سر بپای بینوایان منهم تا زنده ام
چون خدا را دیده ام در کنج محنت خانه ها .
« تیرماه ۱۳۵۰ »