کآروزی تو تا کجاست مرا

صحبت من بگوی راست مرا

کار با برگ و بانواست مرا

روز بازار تیز خاست مرا

از فلک رایج و رواست مرا

به دعا از خدای خواست مرا

همه در چشم توتیاست مرا

همه در دست کیمیاست مرا

که در او شدت و رخاست مرا

گاه خوفست و گه رجاست مرا

کز همه دوستان ثناست مرا

روز اقبال پرضیاست مرا

با همه شادی التقاست مرا

که درو بیم صد بلاست مرا

بهترین همرهی صباست مرا

گرمتر بستری گیاست مرا

جاه با رنج دل کراست مرا

آن همه رنج ها رواست مرا

در دل و جان و غم و عناست مرا

وین شگفتی بدین رضاست مرا

چون دل و جان ز تن جداست مرا

بی شما زیستن خطاست مرا

داند ایزد که جان بکاست مرا

به شما این شغب چراست مرا

هوس عشرت شماست مرا

از سر سمعه و ریاست مرا