ای نگارین چون تو از خوبان کجاست

قد و روی و زلف سرو و ماه مشک

تا مرا مهر تو اندر دل نشست

ای نگار از طاعت تو چاره نیست

شاه مسعود آفتاب داد و دین

از نهیبش ماه با رخسار زرد

خسروان را آب حوضش زمزم است

شاه گردون همت گردون محل

از بقا و عز و دولت شاد باد