ماه صیام آمد این ملک به سلامت

آمد ماه بزرگوار گرامی

نزد خداوند عرش بادا مقبول

نام تو پاینده باد از آنکه نبشه ست

چرخی و تابنده خلق توست نجومت

شیری و میدان رزمگاه عرینت

مهری و هرگز مباد هیچ کسوفت

هست سهام تو دو دیده حاسد

هست حسامت همیشه بر سر اعدا

قیصر در روم گشته بنده بنده ت

خان به شب از سهم تو نخسبد هرگز

هست به دام تو دشمن تو همیشه

دیده بدخواه تو چو دیده افعی است

کام خود از بخت خود نیابد هرگز

دایم تابنده باد بر فلک ملک

بادا در بوستان عمر قرارت