خسروا چون تو که دیدست افتخار و اختیار

شاهی و شیری و هر شاهی و هر شیری که هست

ذات جاهت را نشانده کامگاری بر کتف

عدل و حق را سعی و عون تو یسارست و یمین

آفتابی گاه بزم و آسمانی گاه رزم

جوهر ارواح با کین تو بگذارد عرض

مجلس و درگاه تو اندر جهان گشتست و باد

مهر خواندم همتت را مهر از آن بفزود فخر

پادشاه دادورز و شهریار گنج بخش

روزگار پادشاهی از تو شاد و خرم است

پایدار و استوارست از تو دین و مملکت

یادگار حیدر و رستم تویی اندر نبرد

بی گمان از آب انعام تو کوثر یک حباب

گه بهار از بخشش تو گشته هنگام خزان

دانش اندر حل و عقد آموزگار ملک تست

دیده های بیکران چهره چرخ کبود

تیغ و رخشت آبدار و تابدارست و ظفر

بوی مغز و رنگ دل تیر و سنان تو نیافت

آنکه دارد مغز پیش تو نیاید در مصاف

گر چه بر شیری نباشد هیچ گاوی را ظفر

ژنده پیلان تو گردانند چون حمله برند

همچو خاک اندر درنگ و همچو آب اندر شتاب

عمر و جان از هر یکی ترسان و لرزانست از آنک

چون حصاری از بلندی و ز تن سنگین او

گرز خارا و ز آهن خاست اهل تیغ تو

شد ز مور و مار پنداری مرکب زآنکه هست

جان بدخواهان تو در قبضه ترکان تست

کیفر از شمشیرشان برده نهنگ تیزچنگ

این دلیران و یلان و گردنان و سرکشان

پادشاها هفت کشور در مقام دار و گیر

ای گزین کردگار از گردش چرخ بلند

بار کافور ترست از شاخ خشک بیدمشک

آب چون می بوده روشن گشته شد همچون بلور

پر سمن شد باغ همچون لاله گردان جام می

هر رهی کآن خوشتر و هر باده ای کآن تلختر

گر چه بینی توده برف اندر میان بوستان

زود خواهد کرد باغ و راغ و دشت و کوه را

نوبهاری روی بنماید چو روی دوستان

باز ابر آرد ز دریا در و لؤلؤ روز و شب

شهریارا ماهی آمد بس عزیز و محترم

می به رغبت نوش و سنگ انداز کن با دوستان

باده و شادی و رادی هر سه یکجا زاده اند

رای رادی خیزدت بر دست جام باده نه

ای چو مهر و ابر دایم نورمند و سودمند

تا بتابد مهر بر عالم بسان مهر تاب

کام جوی و کام یاب و کام خواه و کام ران