قدح بروی صبوحی کشان لم یزلی

شراب را ابدی دان و جام را ازلی

چه سود راندن مقراض و خرقهٔ عسلی

که خواندت خرد پیر زاهد عملی

ندانم از چه گلی دانمت که از چگلی

که هست سوز درونم خفی و گریه جلی

که کار زلف تو دل بندیست و دل گسلی

دل شکسته وکیلست و جان خسته ولی

بخورد خون دل ریشش از سیاه دلی