امشب ای یار قصد خواب مکن

شب درازست و عمر ما کوتاه

چشم مست تو گر چه درخوابست

شب قدرست قدر شب دریاب

سخن جام گوی و بادهٔ ناب

و گرت شیخ و شاب طعنه زنند

روز را چون ز شب نقاب کنند

آبروی قدح بباد مده

لعل میگون آبدار بنوش

چون مرا از شراب نیست گزیر

از برای معاشران خواجو