کی آمدی ز تتار ای صبای مشک نسیم

دگر مگوی حدیث از نعیم و ناز بهشت

چو روز حشر مرا از لحد برانگیزند

گمان مبر که تمنای بنده سیم و زرست

فتاده است دلم در میان خون چون واو

از آن مرا ز دهان تو هیچ قسمت نیست

بود بمعتقد عاقلان جهان محدث

بهر دیار که زینجا سفر کنم گویم

کنون چه فایده خواجو ز درس معقولات