اکنون که از بهشت نشان می دهد نسیم

انفاس دوستان دمد از باد بوستان

نام نعیم خلد مبر زانکه در بهشت

آن درد نیست بردل ریشم که تا بحشر

وصلم مده بیاد که اهل جحیم را

ما را امید رحمت و بیم عذاب نیست

از ما عنان مکش که خلاف کرم بود

ما در ازل حدیث تو تکرار کرده ایم

شیرین اگر بخرگه خسرو کند مقام

خواجو ز سیم اشک مکن یک زمان کنار