این چه بویست که از باد صبا می شنوم

گر نه هدهد ز سبا باز پیام آوردست

از کجا می رسد این قاصد فرخنده کزو

ای عزیزان اگر از مصر نمی آید باد

می کنم ناله و فریاد ولی از در و کوه

نسبت شکل هلال و صفت قامت خویش

این چه رنجست کزو راحت جان می یابم

ای رفیقان من از آن سرو صنوبر قامت

باد صبح از من خاکی اگرش گردی نیست

سخن آن دو کمانخانهٔ ابروی دو تا

هر گیاهی که ز خون دل خواجو رستست