بیاد لعل لبش نوش کرده جام مدام

که مرد پخته نگردد مگر ز باده خام

بیار باده که چون باد می رود ایام

چگونه شام بصبح آورند و صبح بشام

دل شکسته چو جیم و قد خمیده چو لام

که طلعت تو کدامست و آفتاب کدام

دمم بکام فرو رفت و برنیامد کام

حرام باد مرا و را وصال بیت حرام

که ننگ باشد ار از عاشقان برآید نام