سری بالعیس اصحابی ولی فی العیس معشوق

فتاده ناقه در غرقاب از آب چشم مهجوران

سزد گردست گیریدم که کار از دست بیرون شد

مقیم از گلشن طبعم نسیم شوق می آید

کجا از روضهٔ رضوان چنان حوری برون آید

بکام دشمنم بی او و او با دشمنم همدم

خوشا با دوستان خواجو شراب وصل نوشیدن