آه از آن یار که نبود خبر از یارانش

یاری آن نیست که آگاه نباشد از یار

زورمندی که گرفتار نشد در همه عمر

خفته در خوابگه اطلس دیبا با دوست

از طبیبی نتوان جست دوای دل ریش

می پرستی که بود بیخبر از جام الست

تیر باران بلا را من مسکین سپرم

ما دگر نام خریداری یوسف نبریم

تا شد از نرگس میگون تو خواجو سرمست