بی شمع جمالت بشبستان نتوان بود

با مملکت مصر به زندان نتوان بود

موقوف لب چشمهٔ حیوان نتوان بود

پیوسته چنین غرقهٔ طوفان نتوان بود

از باد هوا خادم ریحان نتوان بود

از بهر دل خسته پریشان نتوان بود

زیرا که کم از مرغ خوش الحان نتوان بود

با ساغر می منکر مستان نتوان بود

با پیر مغان بر سر پیمان نتوان بود

چندین همه در محنت کرمان نتوان بود

بی برگ درین منزل ویران نتوان بود