خنک آن باد که برخاک خراسان گذرد

واجب آنست که از حال گدا یاد کنند

بلبل دلشده را مژده رساند ز بهار

که رساند ز دل خستهٔ جمعی پیغام

هیچ در خاطر یوسف گذرد کز غم هجر

خضر بر حال سکندر مگرش رحم آید

عمر شیرین گذرانیم به تلخی لیکن

قصهٔ آن نتوان گفت مگر روز وصال

پیش طوفان سرشکم ز حیا آب شود

بگذشت آن مه و جان با دل ریشم می گفت

حاجی از کعبه کجا روی بتابد خواجو