ما حضرت عشق را ندیمیم

هم میکده را خدایگانیم

کوشنده نه از پی بهشتیم

ما بندهٔ اختیار یاریم

گر عالم محدث است گو باش

بی زحمت پیرهن همه سال

آن آتش را که عشق ازو خاست

بس روشن سینه ایم اگرچه

اصل گهر از خلیفه داریم

این است که از برای یک دم

خاقانی وار در خرابات