دیوانگان کویت از عشق بی قرارند

پروانگان رویت شایق بسوز نارند

کاین بلبلان بیدل از هجر داغدارند

این بندگان عاصی از خویش شرمسارند

یاران باوفایت الحق که جان نثارند

جامی بده دمادم کاین عاشقان خمارند

در دفتر دل خود عکس تو می نگارند

همچون ( کمال ) کونین فاقد ز اختیارند

دل دادگان ز هجرت در بند غم مهارند