ای ز صد گلبرگ نازکتر تنت

از صبا چندان نشد بوی تو فاش

خاک پایت حق و ملک دیده هاست

خط چه حاجت حجت حسن ترا

خرمن مشک است زلفت گرد ماه

جان به تن می آید و دل می رود

عقل و دین می خواست چشمت از کمال