بحر عشقت بحر بی پایاب گفتن میتوان

عاشق گریان که گوید با تو دستی ده بما

گر کنم با چشم و دل گه گه ز بخت خود حدیث

ابرویت از گوشه گیران دل بناحق میبرد

گرنشد گفتن به آهو وصف چشمت چون گریخت

بلبلان شب تا سحر از گل حکایت می کنند

غم مخور چون زاهدان خشک از پیری کمال