نیست بهای جان بسی پیش تو چون کشد کسی

شادی جان اگر توئی نیست غم جهان مرا

از لب و غمزة توأم باده پرست و مست هم

زیر دو لبه سه بوسه ام گفتی و چشم چار شد

از تو به من چو بلبلان نالم و بس که در چمن

سهر قلم ز بیخودی باز نداند از رقم

یافت کمال وصل تو دولت نقد او ببین