نشان خاک پای او اگر می یافتم جایی

تمنا کرده ام با خود که در پایش فتم بی خود

دل پروانه پیش شمع رأی سوختن دارد

جمالت را چو بازاریست نیز از غمزه و مژگان

به صد نقش از خیال آراست رویت خانه دل را

بهاران بی گل رویت به داغ دل برون آریم

نخواندی این مثل جانا تماشا رایگان باشد

مرا تو چشم بینانی به تو زان در تماشایم

کمال از سرو بالابان چه می پرسی نشان گفتی