شاید که دل ز عشق قیامت همی کند

ابله کسی که روی را دید آشکار

تا فتنه شد رخ تو نهان گشت عافیت

چو دل به عشق او ندهم من؟ مه روی او

گر بشنود ز من دل من، تو بتش بهست

سرو ار همی نماز برد قامت ترا

هم آتشست چهرۀ او هم بهشت نقد