ازو حذر کن و بگریز گر ترا بصرست

که در صلاح و فلاح تو نرد کینه ورست

ازو به مال زیانست وزو به تن خطرست

درست گویی دست تو درّة عمرست

چنانکه گویی در زیر زخم نیشتر ست

وگر چه او ز همه دوستانت دوست تر ست

ببردمی و کنون شد که زخم من دگرست

گهی بدزدی و گویی حریف کور و کرست

چو بنگری همه گفت تو گوییا مگرست

نکو نباشد اگر حاصلش همه گهرست

وگرچه درّ سخن به ز نرد در نظرست

به چشم آن که مرا و را خرد نه بس هنرست