107
بخش ۲۴ - در بیان فرق میان رقص ارباب نقص و حال اهل کمال
رقص ناقص به سوی نقص بود
جنبش کاملان نه رقص بود
می زند مرغ جانشان پر و بال
تا رهد باز ازین حضیض وبال
گر چه هر روز یک صدا و ندا
به هوای سماع جسته ز جا
آن یکی بر فلک کشیده ردی
وان دگر رفته تا به تحت ثری
آن یکی سوده سر به چرخ برین
وان دگر رخت برده زیر زمین