مرده لوزینه پز چو از کینه

شکل لوزینه می زند فریاد

لیک حشوش به طعم گوید و بوی

چون معارف به آخر انجامد

مرده قوال را دهند آواز

جنبد از گوشه ای بد آوازی

نغمه سازی که دف گرفته به چنگ

بس که بلغم شود گلوگیرش

حلقش از صوت پرخراش درد

قول قوال چون بدین منوال

دیگران هم موافقت کردند

یکی از چپ یکی ز راست دوان

هیچ یک را به دل قبولی نه

همه بر بانگ نای و دف رقصان