به پای سرو آزادی سر و دستی برافشانیم

که ما خود درد این خون خوردن خاموش می دانیم

بیا تا عطر این گل در مشام جان بگردانیم

سمندر وار جان ها بر سر این شعله بنشانیم

سرودی خوش بخوان کز مژده ی صبحش بخندانیم

ز رنگ و بوی او رمزی به گوش دل فروخوانیم

چه پرچم های گلگون کاندر آن شادی برقصانیم

بیا تا حلقه ی اقبال محرومان بجنبانیم

که ما کشتی درین توفان به سودای تو می رانیم

مبادا کز نشیب این شب سنگین فرومانیم

چه بی راهیم اگر همخوانی این نغمه نتوانیم