سایه ی تو گشتم و او برد به خورشید مرا

یار پسندیده منم، یار پسندید مرا

کان صنم قبله نما خم شد و بوسید مرا

آینه در آینه شد، دیدمش ودید مرا

تاب نظر خواه و ببین کاینه تابید مرا

گوهری خوب نظر آمد و سنجید مرا

رشک سلیمان نگر و غیرت جمشید مرا

بانگ لک الحمد رسد از مه و ناهید مرا

باش که صد صبح دمد زین شب امید مرا

تا نشوم سایه ی خود باز نبینید مرا