فرخ آن چشم که بر طلعت زیباش آید

زهد بگذارد و در شیوه او باش آید

تا یکی از همه خوبان به جهان فاش آید

سرو خود کیست که در معرض بالاش آید

که زبانش که تقریر گهر پاش آید

این نه کاریست که از مردم خوش باش آید

ای دریغا که جواب از لب او باش آید