مهر تو زنده ماند روزی که تن بمیرد

دردی که هست ما را درمان نمی پذیرد

با خستگان هجران افسانه در نگیرد

بیچاره آن که دایم می سوزد و نمیرد

دل را به هیچ وجهی زان رخ نمی گزیرد