نه چنان مست و خرابم ز دو چشم ساقی

مستی از هستی من جز سر مویی نگذاشت

مست گشتیم و نخواهی تو که فانی گردیم

هر کجا پر تو حسنی ست ز رویت اثری ست

جان من از سر زلف تو نسیمی بشنید

خودنمایان اگر از عشق تو بویی یا بند

حیف باشد که بخواند غزل های همام