بیا، بیا، که دل و جان من فدای تو باد

دلم بمهر تو صد پاره باد و هر پاره

ز خانه تا بدر آیی و پا نهی بسرم

ترا ببسمل من گر رضاست، بسم الله

مقصرم ز دعا در جواب دشنامت

مباد آنکه رمد هرگز از بلای تو دل

بدرد خوی گرفتم، دوا نمیخواهم

چه لطف بود، رقیبا، که رفتی از کویش؟

اگر هلالی بیچاره در هوای تو مرد