من همچو گلزار ارم، گل گل ترا رخسارها

گر بی تو بگشایم نظر بر جانب گلزارها

دی خوب بودی در نظر، امروز از آن هم خوب تر

تو با قد افراخته، ره سوی باغ انداخته

مصر ملاحت جای تو، در چار سو غوغای تو

سر در رهت بنهاده ام، دل در هوایت داده ام

هر دم بجست و جوی تو صد بار آیم سوی تو

من، همچو چنگ از عربده، در سینه صد ناخن زده

می نوش بر طرف چمن، نظاره کن بر یاسمن

ای محرم راز نهان، در پند من مگشا زبان