ازین دو روزه حیاتی که هست بیزارم

که از تو بر دل پر خون چه داغها دارم؟

که زار زار بگریم، که عاشق زارم

که آیم و بسگان در تو بسپارم

که در کمند بلای سیه گرفتارم

بباغ سنگدلان تخم مهر می کارم

چه شد که صبح شود یک نفس شب تارم؟