گر من ز شوق خویش نویسم بیار خط

خوش صفحه ایست روی تو، یارب! که تا ابد

ما را بدور حسن تو با نو خطان چه کار؟

خط گو: مباش گرد رخت، وه! چه حاجتست

از خط روزگار مکش سر، که عاقبت

زین پیش حسن خط بتان معتبر نبود

قاصد، بغیر چند بری خط یار را؟