جای آنست که شاهان ز تو شرمنده شوند

گر بخاک قدمت سجده میسر گرد

بر سر خاک شهیدان اگر افتد گذرت

جمع خوبان همه چون کوکب و خورشید تویی

هیچ ذوقی به ازین نیست که: از غایت شوق

گر تو آن طلعت فرخ بنمایی روزی

اگر اینست، هلالی، شرف پایه عشق