نه روی و رهی که با تو باشم

اعجوبه ی روزگار ماییم

باشد که به هیچ وجه آیا

رد کرده ی جمله ی جهانم

ای مدعیان کجاست جایی

تا پخته شوم هنوز اینجا

معزول ز وحدت معادم

اسلام چو خاص خویش کرده

طیّان نی ام ار چه هرزه گویم

یعنی که چو خامه ی نزاری