به جز ملامتم از دل نمی شود حاصل

چه توبه ها که بکردم ز عشق و سود نداشت

حریص می کنمش بر صلاح و بر تقوا

ملامتی ز پس است و قیامتی در پیش

هنوز واقعه ی مشکلِ دگر دارم

زمانه حل نکند مشکلاتِ عشقِ مرا

به حلّ و عقدِ خردعشق باز نتوان داشت

شکیب کردنِ من خود ز دوست ممکن نیست

چه بادیه ست که در باده ی ولایتِ عشق

درونِ سینه ی من عشق و بی خبر من از او

بسی به خانه ی درویش اتّفاق شده ست

به گوشِ جان دو سه نوبت شنیدم این آواز

نزاریا تو چه مرغی که از دریچۀ غیب