این جا دری گشاید آن جا رهی نماید

روزی که بار باشد بر ما که در گشاید

آن جا که دوست باشد چیزی دگر نباید

چیزی نمانده این جا حاسد چه بر فزاید

بی گانه چون برن شد خانه کیا درآید

نازک مزاجِ بد دل تسلیم را نشاید

دوشیزه یی چو مریم روح اللّهی بزاید

عادت بود که عقرب بر سنگ می گزاید

کز فرطِ شوق چندی بر گل بُنی سراید

آن جا که غمزۀ او ما را ز ما رباید