گر دگر باره مرا با تو ملاقات افتد

با رقیبانِ خیالت که نگه بانِ من اند

بر من آخر چه ملامت که ملک در ملکوت

همّت آن است که از جانبِ ما میل کنی

زاهد آن است که از راهِ حقیقت چون من

عشق می ورز نزاری که بباید کوشید