دل به جان آمد از آن روز که دلدار برفت

یا دلش سیر شد از ما و به یک بار برفت

وز تن نازک خود پرورش آزار برفت

غم دل با که خورم آه که غمخوار برفت

خواب سهل است که از دیده بیدار برفت

آخرالامر چو درماند به ناچار برفت

بودنی بود چه تدبیر کنم کار برفت

بخت برگشت و دل از دست شد و یار برفت