ایبها العشّاق این کار به آسانی نیست

میل دل را نظر خاطر جان کی باشد

حجّتی نیست که خاصیت روحانی چیست

جوهر عشق تو کی بی غرض آمد کز عشق

از محمّد چه زنی لاف که در باطن تو

صورت کج نتوان گفت بود سیرت راست

گو نه خضرست هر آن کس که بود خضراپوش

آخر ای دیو صفت فرش چه می آرایی

بوش کم کن که گر از کبر توان سلطان بود

پیش احمق مبر این رمز نزاری کان جا

سخن عشق ترا حوصله ای می باید