به قامت تو که تشویش سرو بستان است

به ابروی تو که جفت است و در جهان طاق است

به سینه ی تو که از رشک اش آب گردد سیم

به عارض تو که از غایت لطافت او

به ساعد تو که سر پنجة نگارینش

بدان دو نرگس جادو که در ممالک حسن

به حلقه حلقة زلف از فراز خورشیدت

به روشنایی خورشید عالم آرایت

به رایحات عرق چین نازکت که درو

که بی تو شخص نزاری چنان نزار شده است