هر که چون ماست نشانیش ز معشوق بس است

شهر پندار که بی محتسب و بی عسس است

یا چه بیم است ز هر چند که در دهر کس است

اصل معنی طلبد عشق که سوزش هوس است

چه شناسند که موسی دم و عیسی نفس است

عشق ره گم شدگان را به دلالت جرس است

هر که جایی رسد از پس رَوی عقل خس است

نسر طایر به بر همت ما چون مگس است

عشق ما را چه تفاوت که غرامت ز پس است

به رسیدن نبود آن که بدو دست رس است